Açık kapanış, ağız kapalıyken üst ve alt ön dişler arasında bir boşluk veya mesafe olmasıyla karakterize edilen bir diş durumudur. Başka bir deyişle, dişler kapanırken birbirine temas etmez ve bu da ağız fonksiyonları ve estetik üzerinde sorunlara yol açabilir.
Açık kapanışın nedenleri arasında genetik, çocukluk döneminde parmak emme veya uzun süre emzik kullanma gibi kötü ağız alışkanlıkları gibi çeşitli faktörler bulunur. Temporomandibular eklem (TME) bozuklukları, anormal çene büyümesi veya kronik diş eti iltihabı da bu durumun gelişmesine katkıda bulunabilir.
Açık kapanış, çiğneme ve konuşma gibi temel ağız fonksiyonlarını etkileyebilir. Bu duruma sahip bireyler, bazı harfleri veya sesleri doğru telaffuz etmede zorluk yaşayabilirler, ayrıca yiyecekleri çiğnemekte sorun yaşayabilirler, bu da sindirim sorunlarına yol açabilir. Ayrıca, açık kapanış yüz görünümü ve gülümseme üzerindeki etkisi nedeniyle özgüveni de etkileyebilir.
Açık kapanışın tedavisi, durumun nedenine ve ciddiyetine bağlıdır. Bazı durumlarda, ağız egzersizleri ve ortodontik tedavi durumu düzeltmek için yeterli olabilir. Açık kapanış kötü alışkanlıklardan kaynaklanıyorsa, bu alışkanlıkların bırakılması durumun kötüleşmesini önlemek için gerekli olabilir. Şiddetli vakalarda, çene ve dişleri yeniden hizalamak için cerrahi müdahale gerekebilir.
Açık kapanışın erken teşhisi ve uygun tedavi, gelecekteki komplikasyonların önlenmesi için önemlidir. Ağız ve dişlerin düzenli olarak kontrol edilmesi için diş hekimine düzenli ziyaretler yapılması, uzun vadeli ağız sağlığını etkileyebilecek sorunların olmadığından emin olunması tavsiye edilir.
